To nie była opowieść o Sri Lance, bo mimo, że jest mała to trudno ją poznać i opisać. To nie miałoby końca. To była historia o spotkanych ludziach, przeżyciach podczas wspinania się na szczyty gór, doświadczeniach ekstremalnego podróżowania i wielu przeżyciach. Zabrakło czasu na opisanie innych pięknych widoków, które również wymagały wysiłku, aby tam dotrzeć. Trzeba by było wspomnieć o architekturze, zabytkach, życiu na dworcach, w autobusach, jak również na ulicy. Nie można zapomnieć o ikonie Sri Lanki „rybakach na kijach”. Powinna być też osobna opowieść o kuchni, szczególnie jej zapleczu. Tytuł postu bez wątpienia mógłby mieć nazwę: „życie od kuchni” 🙂
Ten rozdział mojej książki zostaje zamknięty. Pozostaną kolejne wspomnienia, zapisane w mojej pamięci i zatrzymane w kadrach fotografii.
Poprzedni wpis
TIME OF TEA... na to zawsze jest czas
Następny wpis
CALM & QUIET... ktoś wyłączył nagłośnienie
5 komentarzy
mistrzowskie:) długa droga od jajek do bycia expertem jak to moja córa mówi 🙂 jestem dumny 😉
Cos w tym jest 🙂 Dziękuję za komentarz i odwiedzenie mojej strony.
velký fotografický materiál, dobře ohlédnout;
když začnu vidět vaše fotky – teď čekám na situaci, lidé, události i .. malování obrazů
S pozdravem
Dobrze, ze obok siedziały dwie Czeszki, wszystko mi przetlumaczyly 🙂
Inspirujesz! 🙂 szkoda, że już nie prowadzę Szarego Szlaku – z dziką przyjemnością bym zaprosiła Cię na spotkanie! I znów potrzebowali byśmy sali restaruacyjnej 😉
